To, co Celtowie nazywali „świętymi ziołami”, my dzisiaj nazywamy „leczniczymi ziołami”. Poniżej przedstawiamy bardziej szczegółowo cztery najbardziej znane święte zioła.
Łąka, werbena, jemioła i rzeżucha to magiczne zioła Celtów. Według celtyckich druidów, czyli pionierów wiedzy zielarskiej i medycyny ludowej, te cztery zioła mają podobno szczególne moce, co jest również powodem określenia "święte zioła Celtów".
To, co Celtowie określali jako „specjalne moce”, dziś prawdopodobnie nazwalibyśmy to działaniem leczniczym, ponieważ wszystkie cztery zioła są lekarstwami, które można wykorzystać do zwalczania szerokiej gamy dolegliwości i dolegliwości. Poniżej chcielibyśmy przedstawić Wam cztery najbardziej znane święte zioła Celtów i powiedzieć, jak ważna jest każda pojedyncza roślina dla Celtów.
4 święte zioła Celtów w szczegółach
Łąka:
Słodka wiązówka pochodząca z Europy jest jedną z wyjątkowo pachnących roślin różanych i kiedyś była używana głównie do słodzenia i aromatyzowania wina. Jej białe baldachy kwiatowe mocno przypominają baldachy starszego, dlatego te dwie rośliny są często mylone z natury.
Podpowiedź:
Aromatyczny napój herbaciany można przygotować z baldachów kwiatowych, co jest szczególnie korzystne w przypadku biegunki. Ale syrop można również zrobić z baldachimów kwiatowych. Baldachy kwiatowe są również używane do przyprawiania słodkich dań owocowych, nadając im lekko orzechowy smak.
Celtowie kiedyś używali całej pachnącej rośliny jako barwnika do swoich tkanin. Meadowsweet był również zawieszony w domu i stajni, aby odpędzać duchy i demony.
Werbena argentyńska:
Werbena argentyńska, popularnie znana jako zioło życzące lub zioło legendarne, ma bardzo piękny kwiat w kolorze liliowym, który rozwija się od maja do października. Warunkiem do tego jest słoneczne, osłonięte przed wiatrem miejsce o szczególnie bogatej w składniki odżywcze glebie.
Celtowie powiązali werbenę, którą sami nazywali zielem druidów, z różnymi formami ich przesądów, takimi jak proroctwa, magiczne moce itp.ta święta magiczna roślina tylko w ciemności nocy, kiedy nawet księżyc był ciemny.
Jemioła:
Jemioła to jedna z naprawdę interesujących roślin pasożytniczych, które rosną na drzewach lub krzewach jako roślina jednoroczna lub dwuletnia. Ich gałęzie bardzo silnie rozgałęziają się w roślinach żywicielskich, aby uzyskać wystarczającą ilość wody i składników odżywczych. W ciągu sezonu rozwijają również męskie i żeńskie żółte kwiaty, które po udanym zapyleniu przez owady i krzyżowaniu przeobrażają się w białe, żółte lub czerwone owoce jagodowe.
Celtowie czcili niegdyś bardzo rzadką jemiołę i drzewo, na którym rośnie, jako świętą roślinę, ponieważ mówiono, że nawet leczy zatrucia, jeśli zrobi się z niej specjalną miksturę. Ta ogólnie najważniejsza roślina Celtów mogła zostać odcięta tylko przez kapłana w białej szacie i złotym nożem.
Ale jemioła ma również szczególne znaczenie w naszej kulturze, dlatego wielu kochanków wciąż całuje się pod jemiołą, co z kolei ma prowadzić do szczególnego szczęścia miłosnego.
Rzeżucha wodna:
Rzeżucha wodna, która również ma białe kwiaty, jest rośliną bagienną, dlatego zdecydowanie preferuje lokalizacje w pobliżu strumieni, rzek, stawów i stawów. Wiecznie zielona roślina, która jest bogata w witaminy i minerały, może być używana tylko świeża w kuchni, chociaż jest dostępna przez bardzo długi czas w zależności od pory roku. Stosuje się ją w podobny sposób jak rzeżucha ogrodowa, dlatego rzeżucha wodna może być zwykle używana do uszlachetniania sałatek i zup, a także do smarowania o lekko ostrym smaku.
Celtowie używali rukwi wodnej głównie jako afrodyzjaku! I jest czczony jako święta roślina, ponieważ mówi się, że jest w stanie zapewnić zachowanie magicznej mocy wody.